Wat is een blaasontsteking?
Het is belangrijk om voldoende te drinken, zodat de blaas grondig gespoeld kan worden.
De term blaasontsteking betekent eigenlijk een ontsteking van de blaas, hoewel het meestal een infectie van de urine in de blaas is.
De rest van dit artikel zal zich richten op urinaire infecties en blaasontsteking.
Wat zijn de symptomen van een blaasontsteking?
- Een branderig gevoel of pijn tijdens het urineren
- Vaak moeten plassen
- Troebele en stinkende urine
- Pijn direct boven het schaambeen
- Kinderen jonger dan vijf jaar hebben vaak minder duidelijke symptomen ze hebben symptomen zoals zwakte, prikkelbaarheid, verminderde eetlust en braken
- Oudere vrouwen hebben vaak ook geen andere symptomen dan zwakheid, vallen, verwarring of koorts
- Er kan af en toe bloed in de urine zichtbaar zijn
Hoe kan een arts een blaasontsteking diagnosticeren?
De diagnose van een blaasontsteking is voornamelijk gebaseerd op symptomen en tekenen. Het bekijken van de urine is niet noodzakelijk.
Het belangrijkste urine onderzoek wordt gedaan door een chemische test (dipstick test). Dit is een zeer snelle test. Het monster van de urine wordt naar het ziekenhuislaboratorium gebracht en de groei van de bacteriën wordt onderzocht. Het monster moet vers zijn.
Het is ook belangrijk dat de vrouw haar schaamlippen gescheiden heeft tijdens het urineren. Dit is om te voorkomen dat bacteriën van de huid van de vagina in het monster komen.
Als er een ontsteking is, zal de arts met een test bepalen of er rode en witte bloedcellen of eiwit in de urine zit.
Als dit positief is, kan uw arts onmiddellijk antibiotica voorschrijven terwijl u wacht op een verdere bevestiging van de urine test.
Het is van groot belang dat uw huisarts de urine naar het laboratorium stuurt en niet alleen vertrouwt op de resultaten van de test die gedaan is door hem zelf. Bij bovenstaande bevindingen betekenen het niet altijd dat er een infectie aanwezig is.
Soms blijkt uit de urine test dat er bacteriën zijn die niet gevoelig voor het antibioticum zijn dat is gebruikt, of dat er resistente bacteriën zijn, die niet zullen reageren op de antibiotica.
Als dit het geval is, moet de antibiotica aangepast worden.
In het geval van herhaalde infecties van de urinewegen, moet er een verwijzing gedaan worden naar een uroloog voor tests, zoals echografie of een röntgenfoto van de urinewegen en cystoscopie (telescopische onderzoek van de blaas).
Hoe een blaasontsteking behandelen?
Milde blaas infecties kunnen snel verholpen worden door het drinken van veel water. Als u binnen 24 uur geen verbetering voelt, moet u uw arts raadplegen. De arts zal u verder helpen en u waarschijnlijk antibiotica geven. Vertraging in het zuiveren van uw lichaam van de infectie kan leiden tot meer ernstige problemen. Een behandeling hiervoor is Pyridium. Dit is slechts een verdovend middel voor de urinewegen en zal niet echt de de infectie zelf verhelpen. Dit kan handig zijn tijdens het wachten tot dat de antibiotica gaat werken.
Er is een grote verscheidenheid van antibiotica voor blaas infecties. Meest eenvoudige infecties kunnen worden behandeld met slechts drie dagen medicatie. Soms met wat pijnstillers en bij sommige organismen duurt het maximaal een week voordat ze weg zijn. In de meeste gevallen moet u zich na een korte behandel tijd beter gaan voelen. Meestal is dit na de eerste dosis. Gecompliceerde infecties moeten behandeld worden gedurende ongeveer een week. Nierbekkenontsteking kan langer duren. Ouderen en mensen met een chronische onderliggende gezondheidstoestand, zoals diabetes of HIV-infectie, krijgen vaak een langere antibioticakuur – soms tot 14 dagen.
Na dat de behandeling is afgerond, wordt u gevraagd om nog een keer uw urine te komen inleveren. Dit is voor een extra controle om zo te kijken of er nog een infectie in de blaas is. Mensen met regelmatig terugkerende blaasontstekingen worden krijgen vaak een lage dagelijkse doses antibiotica voor zes maanden of langer. Patiënten bij wie de infecties optreden in verband met seksuele activiteit kunnen worden voorzien van een kleine dosis antibiotica om elke keer na de geslachtsgemeenschap te nemen. Vergeet niet dat terugkerende blaas symptomen kunnen worden veroorzaakt door een aantal andere oorzaken, zoals interstitiële cystitis, dit is niet noodzakelijk een gevolg van een infectie. Sommige artsen schrijven het hormoon oestrogeen voor, dit kan een crème of in pilvorm zijn. Dit wordt gebuikt om recidieven bij postmenopauzale vrouwen te voorkomen. Voor de gevallen dat de infectie het gevolg is van een blokkade of obstructie, zoals een niersteen of een vergrote prostaat, kan een operatie nodig zijn.
Hoe een blaasontsteking voorkomen?
Het is belangrijk om voldoende te drinken, zodat de blaas grondig gespoeld kan worden.
Tijdens het plassen moet u de blaas helemaal leeg plassen. Het is een slechte gewoonte om voorovergebogen op het toilet te zitten of te lezen tijdens het urineren.
Een truc is om recht op het toilet te gaan zitten, zodat uw rug de muur raakt. Deze houding helpt de blaas volledig leeg te maken, en is beter dan de gebruikelijke zithouding.
Als preventie, kan het nuttig zijn om cranberrysap te drinken of om elke dag capsules te nemen.
Er is geen twijfel dat deze eenvoudige en natuurlijke behandeling kan helpen om de frequentie van recidiverende infecties te verminderen. Er wordt gedacht dat de cranberry sap werkt door dat de goede bacteriën zich vastplakken aan de wanden van de blaas en zo infecties en het voelen hiervan voorkomen kunnen worden.
Plassen direct na de seksuele gemeenschap zo zullen de meeste bacteriën uit de plasbuis spoelen.
Probeer om ten minste eenmaal per twee uur te plassen. Vrouwen die plassen voor langere tijd vermijden, hebben meer last van infecties van de urinewegen.
