Wanneer de meeste mensen last hebben van ernstige slaapproblemen, grijpen ze automatisch naar een slaapmiddel, of dat nu een receptmedicijn is of een natuurlijk supplement.
Maar deze oplossingen, zijn volgens psycholoog en slaapspecialist Robert van Klaveren, allesbehalve de beste.
In feite is de meest geprefererde oplossing die ook door tal van onderzoekers wordt gesteund een behandeling waar veel mensen, zelfs medische professionals, niet van op de hoogte zijn.
Studies hebben aangetoond dat cognitieve gedragstherapie zeer effectief is bij slapeloosheid.
Hieronder, biedt Robert van Flaveren, auteur van Het Werkboek voor Slapeloosheid: Een Uitgebreide Gids voor het krijgen van de Slaap die u nodig heeft, een inzicht in slapeloosheid en de behandeling ervan. Hij vertelt over verschillende strategieën die lezers thuis kunnen uitproberen om van deze vervelende kwaal af te komen.
Wat houdt een normale slaap in?
Alvorens na te denken over verstoorde slaap, is het belangrijk om te begrijpen wat een normale slaap eigenlijk is. Normale slaap houdt in dat u relatief gemakkelijk in slaap valt als u eenmaal in bed ligt, zegt psycholoog van Klaveren. “De meeste mensen vallen doorgaans binnen de 15 minuten in slaap.”
Van zodra u de slaap hebt gevat, zal u doorgaans meerdere keren door de volgende 4 stadia gaan:
Stadium N1: het lichtste stadium, dat gewoonlijk 10 percent van uw totale slaaptijd bekleed.
Stadium N2: in tegenstelling tot stadium N1, verliest u in dit stadium de waarneming van externe prikkels, en de mensen brengen het grootste deel van hun slaaptijd in dit stadium door.
Stadium N3: ook wel bekend als de golfslaap en wordt beschouwd als het meest herstellende stadium.
Fase R: bekend als REM-slaap. Het is het meest actieve stadium voor uw hersenen en lichaamsfuncties zoals ademhaling en hartslag. Uw spieren ontspannen zich echter zodat u dromen gaat zonder lichamelijke bewegingen.
Ook is het normaal dat het ongeveer 20 tot 30 minuten duurt om ‘s morgens echt wakker te zijn.
Wat is slapeloosheid?
“De meeste mensen met slapeloosheid hebben moeite om in slaap te vallen bij het begin van de slaap, of om in slaap te blijven.” Schrijft van Klaveren in zijn boek, dat lezers voorziet van informatie over slapeloosheid en strategieën om het te behandelen.
“Mensen met slapeloosheid zouden zich ook in de loop van de dag humeurig of vermoeid kunnen voelen.” Het gemeenschappelijkste type van slapeloosheid is geconditioneerde of geleerde slapeloosheid. “Alvorens te gaan slapen, heeft men al last van ernstige spanning.” schrijft van Klaveren. “Daardoor wordt inslapen nog moeilijker omdat u blijft piekeren over uw slapeloosheid wat leidt tot een verhoogde opwinding. Dit wordt dan een geconditioneerde fysiologische reactie die bijdraagt tot de moeilijkheden bij het in slaap vallen”.
Mythes over slapeloosheid
Er zijn ook veel mythen die uw slaap en slapeloosheidsbehandeling kunnen ondermijnen. Één van de grootste is het idee dat slaappillen een efficiënte remedie zijn die uw slaap verbeteren. In feite, heeft onderzoek geconstateerd dat congnitieve gedragstherapie veel efficiënter is dan medicijnen.
Veelal maken slaappillen u ook slaperig doorheen de dag alsook veranderen ze de algehele slaaparchitectuur.
Lichte benzodiazepines, een klasse van kalmerende-hypnotische geneesmiddelen, zoals zolpidem, “beïnvloeden andere gebieden van de slaap,” zoals de ademhaling” schrijft van Klaveren. “Zij hebben potentieel ernstige bijwerkingen en kunnen ook leiden tot psychologische en fysiologische afhankelijkheid.”
Ook geloven mensen ten onrechte dat “er geen reden is om te slapen. Net als dat ze geloven dat ze weinig controle hebben over hun slaap.” Dit kan een andere reden zijn waarom mensen zich tot slaappillen wenden. Echter zijn er in de realiteit gerichte en goed geteste technieken die u kunt toepassen om een goede nachtrust te hebben.
Een andere misvatting is dat meer tijd in bed doorbrengen uw kansen om langer te slapen zal verhogen. Integendeel, dit kan uw slaap juist saboteren en een negatieve associatie met uw bed veroorzaken. Zoals van Klaveren zegt: “Hoe meer tijd een persoon in bed doorbrengt, hoe meer hij of zij het idee heeft dat het bed geen slaapbevorderende plek is”.
